Byłem w poniedziałek na Novus Ordo. Przed Mszą Św, po różańcu ksiądz udzielił Komunii Św. "dla osób nie mogących zostać na Mszy Św." (która defacto trwa 30 min). W rodzinnym gronie rozgorzała dyskusja. Usłyszałem argumenty typu "tak było od wieków". Korzystając z posługi Bractwa nie spotkałem się z Komunią poza Mszą Św.

Jak FSSPX ustosunkowuje się do tej "wiekowej tradycji"? (Komunia tuż przed samą Mszą Św.)

Czy księża Bractwa są w stanie dotrzeć do umierających z wiatykiem, spowiedzią i ostatnim namaszczeniem? Co w przypadku osób, które mają w rodzinie bliskiego w agonii, lecz nie chcą prosić duchownych NOM, zaś sami chorzy nie korzystali z posługi księży Bractwa? Czy Bractwo wysłuchuje spowiedzi w domach osób, których stan zdrowia nie pozwala na przybycie do kaplicy?

Często się mówi, że piekło jest zamknięte od wewnątrz - tzn. każdy idzie do piekła na własne życzenie i ludzie potępieni nie chcą z niego wyjść i nawrócić się do Boga. Tymczasem, gdy Jezus odrzuca grzeszników w ogień piekielny, ci próbują się usprawiedliwić "...kiedy widzieliśmy Cię głodnego, nagiego czy w więzieniu i nie pomogliśmy?" (Mt 25, 37)- zupełnie jakby chcieli, by Jezus się nad nimi zlitował. Podobnie bogacz prosi z piekieł o pomoc Abrahama, o kroplę wody. Czy potępieni więc chcieliby być zbawieni, czy jednak są tak zatwardziali w grzechu, że nawet w piekle odrzucają Boga?

Jak młoda osoba otoczona przez środowisko liberalne ze wszystkich stron (zwłaszcza w szkole) może im się przeciwstawić? Co zrobić, by nie wpaść w te idee? Jak protestować jeżeli nauczyciel wprost zaprzecza faktom, a szkoły zmienić się za bardzo nie da? (np. promocja aborcji, ewolucjonizmu, antyklerykalizmu)

Przed komunią wiernych kapłan wypowiada "Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi" . Moją uwagę zwróciło podwójne "ecce", tak jakby kapłan chciał zaakcentować kogo właśnie trzyma w dłoni. Czy to, że w tradycyjnym rycie jest ono podwójne to przypadek czy faktycznie ma to jakieś znaczenie, ponieważ w NOM przynajmniej w języku polskim nie ma podwójnego "oto".

Dlaczego podczas modlitwy Kyrie stoimy skoro jest to modlitwa, w której prosimy Boga o zmiłowanie?

Pod ostatnim PiO rozpętała się dyskusja o modlitwie za dawno zmarłych, np zbrodniarzy wojennych. Pojawiło sie tam sporo reakcji, moim zdaniem, z gatunku: luuuudzie, zacznijcie myśleć i zostawcie para-katolickie zabobony.

Teksty z gatunku: modlitwa za osoby zmarłe, co do ktorych istnieje ryzyko, że są w piekle, jest bardzo niebezpieczna, bo demony słuchają. Albo: modlitwa o to, żeby ktoś, kto zmarł bez sakramentow, żeby się jednak był nawrócił - to spirytyzm. Uśmiałam się niezle, ale może jednak faktycznie warto tego typu zabobony nazwać po imieniu. Jakoś trudno mi sobie wyobrazić, że słuchacze tego kanału mylą modlitwę ze spirytyzmem.

Jest taki człowiek - Robert Rutkowski - psychoterapeuta uzależnień, autor wielu podcastów i książek na temat szkodliwości używek, zwłaszcza alkoholu. Często odnosi się do tematu chrześcijaństwa. Nie mógł zrozumieć jak Jezus zamienił wodę w wino i dał ludziom, skoro dzisiejsza nauka mówi, że każda ilość alkoholu jest szkodliwa. Jest on otwarty na dyskusję z teologami, biblistami. Przywołał rozmowę z biblistą, który twierdził, że za czasów Jezusa wino oznaczało sok gronowy fermentowany jak i niefermentowany, i że biblia na poziomie tłumaczeń zawiera dużo nieścisłości.

Czy doczekamy się (bo chyba nie jestem jedyną osobą tutaj, która oczekuje) wywiadu z jakimś egzorcystą z Bractwa?

Jeżeli każdy ma nieść swój krzyż, a ktoś ich nie ma, bądź ich nie widzi w swoim życiu (od wielu lat), to jak powinien to interpretować? Skoro Bóg jest sprawiedliwy i tym co pójdą do piekła "musi" wynagrodzić tutaj na ziemi, to jak ktoś nie ma krzyży, wiec można powiedzieć, że mu się powodzi, to czy jest to powód do obaw? Jak taką sytuację zrozumieć?

Co Kościół Święty mówi o tak zwanych cyrografach? Czy to tylko zabobon, legenda i symbol pychy człowieka niczym w Panu Twardowskim i Fauście czy realna umowa, której nie da się rozerwać?

Mam osobę w rodzinie (nie w tradycji, ale praktykującą na NOM). Jest to osoba w stanie tuż przed śmiercią. Dowiedziałem się ostatnio, że ze względu na brak możliwości normalnego pochówku przy rodzicach (jest miejsce tylko na urnę) ma życzenie być skremowaną. Co w takiej sytuacji robić? O rozmowie i przekonywaniu już nie ma mowy. Można tylko słuchać bądź nie, ostatniej woli.

Jaką szkołę wybrać dla dziecka, świecką czy katolicką-posoborową gdzie będzie przekazywana zniekształcona wiara?

Jak ocenia ksiądz poziom nauczania w Szkole Akwinaty? Patrzyłem na ranking chyba z 2023 bądź 2024 i szkoła miała raczej niską pozycję. Z czego może to wynikać? Pytam pod kątem posłania dzieci.