Niedawno spotkałem się z tezami wypowiedzianymi w bezpośredniej rozmowie przez proboszcza:

1. Gdyby nie Sobór Watykański II nie mielibysmy w domach tak łatwo obecnie dostepnych wydań biblii w języku polskim i najpewniej ciągle czytalibysmy Wujka, ponad to przed Vaticanum II nie było katolickich przekładów Pisma Świętego na języki narodowe. Nie można skrytykować Soboru Watykańskiego II jednoczesnie samemu czerpiąc teraz z jego owoców, to nieuczciwe.

2. Gdyby nie Sobór Watykański II najpewniej teraz w ogóle bysmy nie rozmawiali. W epoce sobory Trydenckiego kapłani byli mało dostepni dla wiernych, traktowali się z wyniosłością in persona Christi . Uważali, ze są w sferze sacrum i tutaj profanum ma ograniczony dostęp. Dopiero po SW2 Kościół prawdziwie się otworzył na wiernych i wyszedł ze swojej skostniałej struktury na ulice, gdyż już nie bał się zakasać rękawów i się w pracy pobrudzić.

Które z powyższych twierdzeń sa prawdziwe?

[ Kogo boją się księża ]

Czy przyjąłby ksiądz zaproszenie do dyskusji na platformach takich jak AdPersonam lub MyPolitics?

Co ksiądz sądzi o Opus Dei uważanym za konserwatywny ruch w Kościele?

Co ksiądz uważa o Ojcu Tadeuszu Rydzyku?

Mam pytanie dotyczące życia i nauki Akwinaty. Święty Tomasz podobno nie sprzeciwiał się prowadzeniu wojen, mówił jedynie jak powinny być one prowadzone - w sposób stosowny i pokojowy. Usłyszałem to na lekcji historii i nie wiem sam co o tym myśleć.